zondag 18 januari 2009

Archieffoto's van Ron

Ron als schattig pupje:


Ron zijn vriendjes Dandy en Lucky zijn nog steeds op zoek naar een nieuwe thuis:

Ron is ondertussen gelukkig bij Joke:

vrijdag 16 januari 2009

woensdag 14 januari 2009

De geweldigste hond!

Aan alle Rescani medewerkers:
Allerbeste wensen en veel succes met de hondjes in het nieuwe jaar.
Op de tekening: LUNA, de geweldigste hond van heel de wereld!
Groetjes van de familie (Johan, Maria, Emma Lynn, Laura, Judith en Luna) uit Meerbeek


Polka

Hoi Rescani

Bedankt voor het mailtje

Daarom stuur ik ook even een fotootje al door, we moeten er nog op de pc zetten en dan zal ik er nog wel doorsturen van ons polkatje

Kan zeggen: ze doet het super, ze is helemaal opengebloeid en een schat van een hond. s'Avonds als we in de zetel liggen komt ze altijd bij ons liggen en dan na een tijdje begint ze te janken, want dan wil ze alleen naast annick gaan liggen, dan moet ik uit de zetel en dan kan onze polka bij annick in haar schoot liggen en dan valt ze in slaap, onze madam

Grtjs anja en annick

Ciara en Jordy

Een lieve poot van polka lotje en zeno


Lekker toch die sneeuw !


Hallo daar!

De beste nieuwjaarswensen voor iedereen!

Ff een update ivm onze Aika. 't Is toch alweer een tijdje geleden, nietwaar?

Met Aika gaat alles heel goed! Dat de sneeuw vandaag weg is vindt ze een beetje spijtig, denk ik, haha... Helemaal gek van de sneeuw, mijn zot beestje... Natuurlijk heb ik de kans genomen om enkele foto's te nemen. Dat die sneeuw koud was aan haar pootjes kon de pret absoluut niet drukken.

Voor de rest gaat alles heel goed. Wat kan ik zeggen? Ze doet niet moeilijk en is altijd lief en zachtaardig. Soms heeft ze nog schrik van vreemd volk, als die op bezoek komen bijvoorbeeld, maar dat ebt stilletjesaan ook weg.

Het is vooral de kat die het hier voor het zeggen heeft. Die heeft sinds kort een nieuw spelletje uitgevonden, nl. 'pik-het-kussen-van-Aika-in'. Aika, de arme duts, laat het zonder morren toe...

Veel mensen maken de opmerking dat Aika wel heel mager is. Ze denken vaak dat ze een rare kruising Border Collie is, omwille van haar kleuren en zijn altijd verbaasd als ik zeg dat er niks van Border Collie in zit. Die opmerkingen over haar slanke lijn zijn soms wel vervelend, maar ze staat heel goed nu. Sinds haar aankomst, bijna 5 maanden geleden is ze niet echt verdikt. Ze blijft net onder de 20kg...

Sinds kort kan ik haar ook loslaten. Eerst had ik er een beetje schrik voor, maar ze doet het heel goed. We hebben altijd een vaste plaats waar de lijn er eventjes af mag. Meestal blijft ze achter me, snuffelen tussen de bomen en struiken. Ik loop gewoon door, en als ik een 50tal meter verder ben roep ik eens even. Dan komt ze uit het struikgewas gestormd tot ze bij me is (topsnelheid hoor!!!) en dan begint het spelletje meestal opnieuw.
Die vrijheid vindt ze heerlijk! Je moet haar oortjes en staartje dan eens zien!

Ook in de stad doet ze het heel goed. Als we weggaan proberen we haar zo veel mogelijk mee te nemen. In de auto zitten vindt ze erg leuk, en dus als we weggaan krijgen we het meestal niet over ons hart om haar thuis te laten. In de stad kan ze met gemak mee de winkels binnen (waar honden toegelaten zijn, natuurlijk). Ze gedraagt zich dan altijd heel braaf en kalm. Daar krijgen we ook vaak opmerkingen/complimentjes over, haha...

Hier bijgevoegd nog een paar foto's van Aika en de sneeuwpret!


Groetjes!
An



zondag 4 januari 2009

Eindejaarswensen van RON



Dag medewerkers van rescani
Hier een speciale eindejaarswens van Ron. Je ziet hem hier in volle actie. Hij loopt op straat aan de leiband, mooi netjes naast mij, op de boerenbuiten aan de lange lijn en op de weide kan hij eens zijn 'goesting' crossen, want daar heeft hij wel nood aan. Hij denkt soms wel dat hij rapper kan rennen dan de vogels kunnen vliegen....

Hij stelt geen problemen met de honden in de buurt, de drie uit de straat kent hij erg goed en hij gaat er rustig mee om, Dalou, een wisla; Diddle, een Yorkshire en Bobbie, een jack russel. In huis is hij erg rustig, blaft weinig, maar als er iemand via de zijdeur binnenkomt stelt hij zich tot hij ziet dat het OK is.

Mijn jongste zoon is zijn speelmakker bij uitstek. Die vindt hij de max. Voor auto's die passeren trekt hij letterlijk zijn neus op: die dingen stinken! maar hij is er niet meer schichtig voor; voor vrachtwagens die naast ons optrekken kruipt hij nog een beetje achter mij weg.De eerste week dat we gingen wandelen, raakte hij geregeld in zijn lijn verstrikt, maar nu weet hij zich zodanig te draaien dat dit niet meer gebeurt.

Bedankt voor al jullie werk om Ron hier te krijgen. Ik denk wel dat zowel hij als ikzelf er reuzenplezier aan beleven.
Een gezond 2009 toegewenst van ons beide
Groetjes
Joke en Ron